भाऊसाहेब पाटणकर

उपमा तव वदनाला त्याची मी ही दिली असती सुखे
थोडेही जर त्याला येते लाजता तुज सारखे
---
जातो तिथे उपदेश आम्हा सांगतो कुणीतरी
किर्तने सारीकडे ..सारीकडे ज्ञानेश्वरी
काळ्जी आमच्या हिताची एवढी घेवू नका
जावू सुखे नरकात तेथे तरी येवू नका.
---
भास्करा आम्हा दयाही येते तुझी अधिमधी
पाहिली आहेस का रे रात्र प्रणयाची कधी?

आम्हासही या शायराची मग कीव येऊ लागते
याच्या म्हणे प्रणयास याला रात्र यावी लागते!!
---
दोस्तहो दुनियेस धोका मेलो तरी आम्ही दिला 
येऊनही नरकात पत्ता कैलासचा आम्ही दिला 

हाय हे वास्तव्य माझे सर्वास कळले शेवटी 
सारेच हे सन्मित्र माझे येथेच आले शेवटी